Viltringen
Viltringen
Onlangs heb ik een oproep geplaatst voor viltringen en verzocht deze te sluiten, omdat
degene die ze zocht een andere oplossing had.
Nadeel van de rubriek "Gezocht" is dat de inhoud na verloop van tijd verdwijnt. Daarom heb ik deze topic onder onderhoud geplaatst.
Er kwamen weinig concrete reacties, behalve het goed bedoelde advies om ze zelf te maken.
Natuurlijk had ik aan die optie al lang gedacht omdat ik regelmatig allerlei producten met holpijpen klop uit papier, rubber en soms ook vilt.
Over holpijpen en materiaal heb ik ooit iets geschreven onder de topic 3D-tekenen.
Even terug naar de vorige topic:
Het is inderdaad zo dat niet elke staalsoort geschikt is. Ongelegeerd staal moet een koolstofpercentage van 0,15 -0,45 % koolstof bevatten.
Na verwarming tot circa 800 graden volgt een snelle afkoeling in olie of water. Het staal is dan erg hard, maar ook bros.
Een tweede warmtebehandeling volgt: laagontlaten om de spanningen en brosheid wat weg te nemen. De temperatuur is dan 150-200 graden.
Daarna volgt een langzame afkoeling.
Nog iets over de holpijp: de gatdiameter van het product wordt bepaald door het gat van de axiale boring en het maakt verder niets uit of je veel van de kop weg slijpt of niet.
Als ik dus gaten van 23,5 mm wil slaan, moet ik dus in geschikt machinestaal een gat boren van 23,5 mm.
Harden is niet overbodig, want de snijkant krijgt het meeste voor zijn kiezen.
Hieronder een plaatje met het spanningsverloop dat boekdelen spreekt.
Het kost wel de nodige tijd en moeite om een goede holpijp te maken; vandaar dat ik de meeste holpijpen op een beurs koop, maar voor rare maten zoals 23,5 mm zal je echt zelf aan de slag moeten.
Is de holpijp eenmaal beschikbaar, dan kun je snel en nauwkeurig een hoop gaten in plaatmateriaal maken.
H.
degene die ze zocht een andere oplossing had.
Nadeel van de rubriek "Gezocht" is dat de inhoud na verloop van tijd verdwijnt. Daarom heb ik deze topic onder onderhoud geplaatst.
Er kwamen weinig concrete reacties, behalve het goed bedoelde advies om ze zelf te maken.
Natuurlijk had ik aan die optie al lang gedacht omdat ik regelmatig allerlei producten met holpijpen klop uit papier, rubber en soms ook vilt.
Over holpijpen en materiaal heb ik ooit iets geschreven onder de topic 3D-tekenen.
Even terug naar de vorige topic:
Het is inderdaad zo dat niet elke staalsoort geschikt is. Ongelegeerd staal moet een koolstofpercentage van 0,15 -0,45 % koolstof bevatten.
Na verwarming tot circa 800 graden volgt een snelle afkoeling in olie of water. Het staal is dan erg hard, maar ook bros.
Een tweede warmtebehandeling volgt: laagontlaten om de spanningen en brosheid wat weg te nemen. De temperatuur is dan 150-200 graden.
Daarna volgt een langzame afkoeling.
Nog iets over de holpijp: de gatdiameter van het product wordt bepaald door het gat van de axiale boring en het maakt verder niets uit of je veel van de kop weg slijpt of niet.
Als ik dus gaten van 23,5 mm wil slaan, moet ik dus in geschikt machinestaal een gat boren van 23,5 mm.
Harden is niet overbodig, want de snijkant krijgt het meeste voor zijn kiezen.
Hieronder een plaatje met het spanningsverloop dat boekdelen spreekt.
Het kost wel de nodige tijd en moeite om een goede holpijp te maken; vandaar dat ik de meeste holpijpen op een beurs koop, maar voor rare maten zoals 23,5 mm zal je echt zelf aan de slag moeten.
Is de holpijp eenmaal beschikbaar, dan kun je snel en nauwkeurig een hoop gaten in plaatmateriaal maken.
H.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Re: Viltringen
mooi plaatje met die warmte beelden
Re: Viltringen
Zijn geen warmtebeelden, maar berekende spanningsbeelden. Dertig jaar geleden konden "dikke mijnheren van de TU's: daar gewichtig over doen.AGB schreef:mooi plaatje met die warmte beelden
Tegenwoordig zit het standaard bij tekenprogramma's en leg ik het in 10 minuten uit aan personen met kennis van sterkteleer.
H.
- Franky
- Berichten: 6197
- Lid geworden op: 02 jan 2011, 14:24
- Locatie: Wageningen, Gelderland, Nederland
Re: Viltringen
Die het programma daarna volledig fout gaat toepassen
Vergis je niet hoe moeilijk dit werkelijk is. Iedereen kan dat soort plaatjes genereren uit zo'n pakket. De meeste zijn echter hartstikke foutief. Ook ik blijf het zeer uitdagend vinden
Vergis je niet hoe moeilijk dit werkelijk is. Iedereen kan dat soort plaatjes genereren uit zo'n pakket. De meeste zijn echter hartstikke foutief. Ook ik blijf het zeer uitdagend vinden
Re: Viltringen
Ik heb er anders een aantal gemaakt die aardig overeenkwamen met wat ik verwachtte. Ik heb altijd de neiging om constructies te zwaar en lomp te maken.Franky schreef:Die het programma daarna volledig fout gaat toepassen
Vergis je niet hoe moeilijk dit werkelijk is. Iedereen kan dat soort plaatjes genereren uit zo'n pakket. De meeste zijn echter hartstikke foutief. Ook ik blijf het zeer uitdagend vinden
Soms is lichter beter.
H.
- Franky
- Berichten: 6197
- Lid geworden op: 02 jan 2011, 14:24
- Locatie: Wageningen, Gelderland, Nederland
Re: Viltringen
Het probleem zit hem in de constraints van die modellen. Neem bijvoorbeeld jou voorbeeldje. De standaardfout die veel mensen maken is om aan een kant de kracht te plaatsen en aan de andere kant alle beweegrichtingen vast te zetten. Dit is fout, aangezien als je materiaal samendrukt het ook iets uitwijkt naar de buitenkant. Deze richting is echter vastgelegd wat tot onrealistisch hoge spanning geeft. Als we axiale richting Z noemen moet het op de volgende manier. De Z richting leggen we vast op het vlak tegenover de kracht. De XY richting leggen we vast op een plek waar we er geen last van hebben. Bijvoorbeeld waar de kracht zit. Hier verwachten we geen grote spanningen dus dat deel is niet interessant. Ook al zorgen de XY constrains voor spanning op die plek, dan negeer je die gewoon. Een andere oplossing is om bewust een paaltje te plaatsen bovenop het vlak waar de kracht zit. Op dit paaltje zet je dan de X en Y richting vast. Hier moet je overigens ook mee oppassen. Soms wordt de berekening instabiel van die dunne paaltjes. Dit zijn zo van die trucjes die je toe kan passen
Ik zou eigenlijk ook eens op cursus moeten hiervoor. Dit soort trucs heb ik zelf bedacht en getest. Ik doe dit soort simulaties met enige regelmaat voor mijn werkgever.
Ik zou eigenlijk ook eens op cursus moeten hiervoor. Dit soort trucs heb ik zelf bedacht en getest. Ik doe dit soort simulaties met enige regelmaat voor mijn werkgever.
Re: Viltringen
Hallo Franky,
Ik met er mee eens dat het verstandig plaatsen van de krachten en het vastzetten niet simpel is.
Verder zijn in de praktijk de belastingen meestal complexer zoals wisselende belastingen vanuit verschillende richtingen.
Ook spelen afrondingen (radii) in de praktijk een grote rol.
Leuk voorbeeldje van een oude baas van me. Bij mijnwagens zaten assen van circa 80mm.
Mijnwagens worden flink belast en dat werkte goed. Toen het kouder werd braken sommige assen spontaan af. Bij onderzoek bleek dat
de draaier verzuimd had een radius van 5mm toe te passen. Door kerfwerking knapte dus soms een wiel af.
Wat ik hiermee wil zeggen: de praktijk is soms complexer dan een theoretisch rekenmodel; toch is de wisselwerking tussen theorie en praktijk nuttig omdat het tot meer inzicht leidt en meer grip op de zaak.
H.
Ik met er mee eens dat het verstandig plaatsen van de krachten en het vastzetten niet simpel is.
Verder zijn in de praktijk de belastingen meestal complexer zoals wisselende belastingen vanuit verschillende richtingen.
Ook spelen afrondingen (radii) in de praktijk een grote rol.
Leuk voorbeeldje van een oude baas van me. Bij mijnwagens zaten assen van circa 80mm.
Mijnwagens worden flink belast en dat werkte goed. Toen het kouder werd braken sommige assen spontaan af. Bij onderzoek bleek dat
de draaier verzuimd had een radius van 5mm toe te passen. Door kerfwerking knapte dus soms een wiel af.
Wat ik hiermee wil zeggen: de praktijk is soms complexer dan een theoretisch rekenmodel; toch is de wisselwerking tussen theorie en praktijk nuttig omdat het tot meer inzicht leidt en meer grip op de zaak.
H.